Rodzicielstwo to czas szczęśliwy, szczególnie dla tych rodziców, którzy długo wyczekiwali przyjścia na świat potomka. Jednak pojawienie się nowego członka rodziny, to także spora ilość obowiązków. Więcej na temat wychowania dziecka dowiesz się z blogu https://poradyrodzicow.pl/. Pierwsze poważne problemy mają miejsce wtedy, kiedy dziecko zaczyna mówić o swoich potrzebach i się buntuje.
Bunt malucha – mit czy fakt?
Wielu rodzicom bunt kojarzy się z nastolatkami. Jednak on zaczyna się dużo wcześniej. Z pierwszym buntem mama i tata spotykają się już u dziecka, które ma dwa lub trzy latka. W tym okresie potomek zauważa, że aby dostać to, czego oczekuje, musi jasno wyrazić swoje zdanie i potrzeby. Oczywiście nie ma w tym nic złego, do czasu kiedy do osiągnięcia celu zaczyna stosować krzyk lub histerię. Co zrobić w takiej sytuacji? Przede wszystkim nie podnosić głosu. Krzyku krzykiem nie da się pokonać. Trzeba przeczekać kryzys. Kiedy dziecko się uspokoi, należy spokojnie wytłumaczyć mu, że takim tonem nie można rozmawiać i nic w ten sposób uzyskać. Jeśli dziecko popada w histerię, to również należy poczekać do momentu jego wyciszenia. Lepiej unikać dawania pociesze tego, co chciała osiągnąć wspomnianymi zachowaniami.
Mowa ciała
Dzieci w pierwszych latach życia nie potrafią jeszcze określić wszystkich swoich odczuć i potrzeb. Bardzo często je to frustruje i na wszelkie sposoby próbują to z siebie wyrzucić. Zadaniem rodzica jest zrozumienie, czego tym razem potrzebuje jego dziecko. Czasami może być to przytulenie, potrzeba snu, czy zwykłego wyciszenia. Bez względu na to, o jaką potrzebę chodzi, dziecko chce czuć się rozumiane i traktowane z powagą. Nie można ignorować tego typu potrzeb, ponieważ w przyszłości dziecko zacznie tłumić emocje i zamknie się w sobie.
O czym jeszcze pamiętać?
Dla małego dziecka oprócz zrozumienia, wsparcia, miłości i poczucia bezpieczeństwa ważne jest też wyznaczanie granic. Niewielu opiekunów wie, że granice stawiane już od najmłodszych lat będzie miało wpływ na całe życie pociechy. Dziecku należy uświadomić, jakie są jego przywileje i obowiązki. Jeśli potrafiło wyrzucić na podłogę wszystkie zabawki z pudełka, to równie dobrze będzie umiało je tam włożyć z powrotem. Warto też korzystać z kompromisów. Pociecha, która chce coś uzyskać, powinna wiedzieć, że nie można mieć wszystkiego, nie dając nic w zamian.
